Na het kleuradvies waarover ik een tijdje geleden schreef, kon een nieuwe profielfoto natuurlijk niet uitblijven. En zie hier, daar is ie dan! Kan ik gelijk een leuk bruggetje maken naar twee dingen. Een kennismaking met een van de bekendste fotograven van de wereld, een Fransman. Deze meneer was zeer vernieuwend voor zijn tijd voor wat betreft zijn manier van fotograferen en voor wat betreft de bescherming van zijn foto’s.  En twee: om over kunst te praten. Kunst, op meer dan één manier……

Henri Cartier-Bresson, kunst op de eerste manier

Monsieur Cartier-Bresson werd geboren aan het begin van de 20^ste eeuw. Hij leefde een lang leven, deed veel dingen, maar werd als fotograaf wereldberoemd. Hij begon als schilder, maar toen hij kennismaakte met de fotografie, was hij al snel verkocht. Hij was altijd precies op het juiste moment op de juiste plaats. Zo kon hij aanwezig zijn bij historische gebeurtenissen: de dood van Ghandi bijvoorbeeld. Ook fotografeerde hij beroemde plekken, zoals de Chinese muur en was hij de eerste buitenlandse fotograaf die in Rusland werd toegelaten.

Hij richtte samen met enkele anderen het fotopersbureau Magnum Photos op. Hij wilde dat de fotojournalistiek serieus genomen werd en dat de auteursrechten van fotograven beschermd werden. Dit was iets nieuws.

Maar hij is vooral bekend geworden door zijn straatfotografie. Hij had het geduld om “l’instant décisif” af te wachten. Een term die hij bedacht en geïntroduceerd heeft. Dat moest dan een perfect moment zijn, maar hij wilde ook dat er altijd iets onverwachts, of zo je wilt, iets verstorends op het plaatje kwam te staan. Hij deed dat voornamelijk op gevoel, want als je gaat nadenken, dan gaat het mis. Juist dat element drukt volgens velen een genialiteit uit van ongekende hoogte. Bovendien bekijk je zijn foto’s helemaal. Je ogen worden als het ware door het hele beeld heen gestuurd. Er is veel te zien en je ziet het ook helemaal.  Schijnt iets met geometrie te maken te hebben.

Portretten maken, dat vond het zelf het allermoeilijkste. Hij fotografeerde o.a. William Faulkner, Arthur Miller, Marilyn Monroe, Robert Kennedy en Coco Chanel. Maar beroemd werden zijn portretten wel.

Mijn fotograaf, kunst op de tweede manier

Mijn fotograaf kreeg dus die moeilijke opdracht: een portret maken. Hij deed het geweldig. Ik zal je meteen een illusie armer maken: Mijn fotograaf kun je niet inhuren voor zo’n geweldige foto. Hij hanteert trouwens ook een van de principes van bovengenoemde meneer:  doorklikken en niet poseren. Want dat is de manier om iemand echt op de foto krijgen. Mijn fotograaf heet Bart Lebesque en hij is kunstenaar. Wie hij is en wat hij doet, dat laat zich niet zomaar een-twee-drie uitleggen in woorden, zo origineel is dat, qua materiaal en vormgeving. Kijk daarom maar eens op zijn site: Lebesque Design, want: a picture paints a thousand words.

Extra

Er is veel te vinden over Henri Cartier-Bresson en ook vrij gemakkelijk. Wil je een aantal interessante artikelen lezen en/of wil je zelf niet zoeken, vraag dan ons gratis E-book aan. Vind je het leuk om automatisch mijn nieuwe blog te krijgen, meld je dan aan. Het kan door een simpel vinkje te zetten. Helemaal onderaan deze blog.