Weer een boek over de Eerste Wereldoorlog, commercieel slim uitgebracht in het jaar dat het begin van dit grote conflict negenennegentig jaar geleden was. Meneer Lemaitre kreeg er de prestigieuze Franse boekenprijs Le Prix Goncourt voor. Geïntrigeerd door wat hij er zelf over gelezen had en gecombineerd met een zelf verzonnen verhaal, scoort deze roman dus hoog bij vakkundige jury en publiek.
Verzonnen
De ene verhaallijn is waar, de andere verzonnen. De oplichterij met de Monuments aux Morts is door de schrijver verzonnen. Het geeft naar mijn mening een extra dimensie aan het verhaal, die van o.a. wraak. Hoe jullie daarover denken, hoor ik graag tijdens onze boekbespreking, waarover verderop meer.
Waarheid
De gruwelijke waarheid is ook in dit verhaal verwerkt en leidde vlak na WOI tot een groot schandaal en zorgde voor veel ophef. Tijdens de veldslagen in de oorlog zelf werden veel dode soldaten door hun makkers begraven. Vaak in een eenvoudig graf met een simpel kruis erop. Soms voorzien van naam, rang en de datum van overlijden. Meestal ook niet.
Toen de Franse regering in 1915 een wet afkondigde waarin werd vastgesteld dat iedere gesneuvelde soldaat recht had op een eigen individueel graf, was het hek van de dam. Nabestaanden probeerden hun eigen familieleden over te brengen naar hun eigen familiegraven in hun eigen geboortegemeenten. Dit had veel verschrikkelijke en oneerlijke commerciële handel tot gevolg. Iedereen probeerde een graantje mee te pikken: de lokale timmerman, de vervoerder, begraafplaatsbewaarders, etc. Ook kreeg je vaak niet het juiste stoffelijk overschot mee, of een gedeelte daarvan, of er zat (te veel) zand in de kist, waardoor het leek alsof het allemaal klopte. Er is dus niets overdreven van wat er in Au revoir là-haut staat als het hier om gaat.
De regering probeerde hier natuurlijk wel wat aan te doen door bijvoorbeeld het transport te financieren of te dreigen met justitiële stappen. Niet dat het hielp. Alle illegaliteit omtrent het opgraven van gesneuvelden ging gewoon door. Niet in de laatste plaats omdat de regering zelf die nabestaanden niet van rechtswege achtervolgde vanuit een zekere piëteit.
Bespreken in de Leesclub Franse Boeken
Al met al een historische roman. Gedeeltelijk in ieder geval. We gaan dit boek bespreken in onze eerstvolgende sessie. En nu je wat meer weet over de achtergrond en de totstandkoming ervan, vind je het vast leuk om ook de thematiek van dit boek te bespreken op zondag 7 september om 20 heures. Begin dan wel zo snel mogelijk met lezen, want het is een dikke pil! We bespreken het boek dus in onze gratis Leesclub via Skype. We kunnen je toevoegen als contactpersoon als je ons een contactverzoek stuurt. Vermeld dan wel dat je mee wilt doen met Au Revoir là-haut. Het adres (en vergeet die spatie niet!): Formilangue .nl
Extra
Meer lezen over bijvoorbeeld het gratis recht van familie op het bezoeken van het graf of over Pierre Lemaitre, vraag dan ons gratis E-book aan. Vind je het leuk om automatisch mijn nieuwe blog te krijgen, meld je dan aan. Het kan door een simpel vinkje te zetten. Helemaal onderaan deze blog.