Franse scholen
Op de Franse scholen heerst vooral rust, orde en regelmaat. Al doet de film Entre les Murs anders vermoeden, het Franse schoolsysteem verschilt in vele opzichten met het onze. Leerplicht: Een Franse jongetje of meisje moet pas vanaf 6 jaar naar school, maar veel kinderen beginnen al als ze twee jaar oud zijn op de école maternelle. Een soort crèche dus eigenlijk. Klassengrootte: Vinden Nederlandse docenten het maximum van 32 leerlingen al veel te veel en pleiten zij al jaren voor minder leerlingen per klas, in Frankrijk is het maximum aantal leerlingen 35. Ook zitten de verschillende niveaus, dus vmbo, havo en vwo bij elkaar in één klas. Een hele toer voor de docenten, als je het mij vraagt. En dan natuurlijk het eten. Geen Franse school zonder uitgebreide kantine waar tussen de middag volledige en verantwoorde maaltijden op een ieder staan te wachten. Broodtrommeltjes meenemen, ho maar, gewoon netjes in de rij van het schoolrestaurant gaan staan.
Orde, Rust en Regelmaat
Een artikel in het Onderwijsblad van 24 mei las ik onder andere dit. Veel klassikale lessen, veel stampwerk, je spreekt een docent niet tegen en je wordt vooral niet geacht zelf na te denken. Dat zijn de ervaringen van Nederlandse gezinnen en hun kinderen die naar Frankrijk geëmigreerd zijn. Verder krijg je daar veel meer huiswerk dan hier. De schooldagen zijn langer, meestal tot half 5. Terwijl hier in Nederland half 4 al aan de late kant is. Bovendien is het Franse schoolsysteem vooral gericht op presteren. Op jonge leeftijd krijgen Franse kinderen cijfers om een rangorde te bepalen. Veel Nederlanders in Frankrijk vinden dat ze thuis met hun kinderen aanvullende dingen moeten doen, die zij op school missen. Voor de een is dat je kind zelf leren denken, initiatief ontplooien. Voor de ander is het creatief bezig zijn en bijvoorbeeld een vogelhuisje maken. Dat je als kind van al die strengheid op school misschien best wel eens wat minder vrolijk van zou kunnen worden, begrijpen jullie vast wel.
Minder goed voorbereid de arbeidsmarkt op
Naast deze depressiviteit, Fransen schijnen een behoorlijk pessimistisch volk te zijn, zijn wetenschappers het ook eens over een aantal andere gevolgen van dit systeem. Zo zouden het feit dat Fransen onzeker zijn en weinig zelfvertrouwen hebben, terug te voeren zijn op het Franse onderwijssysteem. Ook gaat een Franse jong-volwassenen totaal onvoorbereid de arbeidsmarkt op. De jonge Fransman (of “Fransvrouw”) heeft niet geleerd om samen te werken en kan geen empathie tonen. Twee zaken die je vooral in een baan hard nodig hebt. Dit zijn de bevindingen van o.a. Algan in de krant Le Monde. Is dit artikel te Frans voor je. Lees dan eens De Angstfabriek van de economen Cahuc, Zylberberg en Algan. Het Nederlandse systeem, waarbij het allemaal wat losser gaat, is dus misschien zo gek nog niet. Of zou een beetje mengen ook geen kwaad kunnen?
Extra
Kijk ook eens hier.