Ook deze blog heb ik eerder geplaatst, maar herhalen is het sleutelwoord tot succes. Dus hier is ie nog een keer: de ontkenning in het Frans eenvoudig uitgelegd.

Niet, nooit, nergens, niets, niet meer, nog niet, niemand, bijna niet. Allemaal ontkenningen, die soms voor Nederlanders een probleem opleveren. Hoeft niet. Want deze woorden volgen in hun Franse vertaling allemaal hetzelfde stramien. En ook hier blijkt des te meer, dat de Franse taal een taal is, die zeer logisch is opgebouwd. Eigenlijk heel makkelijk dus. Je moet het gewoon even zien. Gebruik daarom het brilletje. Dat en de persoonsvorm spelen een belangrijke rol. Lees maar eens verder en laat me weten of het dan een stuk duidelijker wordt.

Tip 1: vertaal woorden

Begin met het zelf opschrijven van de woorden. Zelf, omdat je daar meer van leert dan van het alleen maar doorlezen van iets. Schrijf de woorden + hun vertaling het liefst op deze manier op:

niet = ne…pas
nooit = ne…jamais
nergens = ne…nulle part
niets = ne…rien
niet meer = ne…plus
nog niet = ne…pas encore
niemand = ne…personne
bijna = ne…guère

Wat je opvalt, is dat al deze ontkenningen beginnen met “ne” en worden gevolgd door …
Daar zit de overeenkomst in. Wat na de … komt, bepaalt de betekenis, de vertaling.

Bedenk dan dat er ook altijd hetzelfde op de … komt, namelijk de persoonsvorm. Weet je niet hoe je een persoonsvorm in een zin kunt vinden, klik dan hier. Lees vooral ook het stukje over “controleren of je de persoonsvorm hebt herkend”, wat verderop in de tekst staat. Zoals je een persoonsvorm vindt in een Nederlandse zin, zo vind je hem ook in een Franse zin.

Brilletje: geeft de ontkenning aan

Het brilletje helpt je om de plaats in de Franse zin te bepalen. Neem bijvoorbeeld: Je ne mange pas de frites. Ik eet niet friet, wat wij normaliter vertalen met: ik eet geen friet. Je hebt in de Franse zin op de … de persoonsvorm: mange (eet) gezet. Daar direct omheen staan “ne” en “pas”. Teken twee rondjes om de woordjes, verbind ze met een streep en zie daar je brilletje is verschenen. Het enige woord dat de twee rondjes verbindt, is dus de persoonsvorm.

Is dat nou echt alles?

Als ik heel eerlijk ben: nee, dit is de basis. Maar ik wil het hier niet te moeilijk maken. Kan natuurlijk nog wel verklappen dat “ne” verandert in “n’ ” voor een klinker of een stomme h. Il n’écoute pas la radio. Il n’habite pas à Oss. Dat er nog iets bijzonders is met ne…personne. En dat er nog meer ontkenningen zijn. Maar dan zou je door de bomen het bos niet meer gaan zien en dat wil ik nou juist voorkomen. Ga met deze kennis maar eens oefenen  met deze oefening of met deze.

Extra

Nu ben ik benieuwd of het je allemaal niet meer duizelt en je denkt: “Oh, zit het zo”! Laat het me eens weten. Onderaan deze blog kun je reageren. En ben je zo enthousiast geworden, dat je voortaan al mijn blogs wilt ontvangen, meld je dan aan. Het kan aan de rechterkant van de pagina.